Meer ervaringen

Adri had pijn door artrose: ‘Ik kan nu weer lekker tuinieren, fietsen en werken in huis’

Ik kreeg eerst klachten in mijn gewrichten die snel verergerden. Uit bloedonderzoek bleek dat ik reumatische artritis had. Tevens had ik wisselende klachten van de schildklier, wat mijn dag- en nachtritme enorm verstoorde. Ook pakte ik snel een virus op..

Nicole: ‘Ik kan weer reizen en stedentrips maken’

Toen ik bij Wim terecht kwam was er zoveel mis bij mij, ik was toen al zeker 10 jaar ziek. Ik kreeg de ziekte van lyme na een vakantie in Italië. Ik had toen een baby’tje en een dochter van 9 jr. Ik heb 3 weken in het ziekenhuis gelegen en had heel veel ernstige complicaties..

Koos: ‘Nu fiets ik weer, zonder pijn, voorop in mijn groepje’

Als ik ´s nachts uit mijn bed kwam kraakten mijn knieën aan alle kanten. Ik had er zoveel pijn aan dat ik niet meer op mijn knieën kon zitten. Door de pijn in mijn heup kon ik slecht zitten en liep ik slecht. De pijn in mijn schouders was zo erg dat ik mijn jas niet meer kon aantrekken..

Linda (44): “Geweldig om weer een pijnvrij leven te leiden!”

Op mijn 23ste liep ik een whiplash op doordat ik in een taxi zat die frontaal op een vrachtwagen botste.

Ik ben sinds die dag nooit meer pijnvrij geweest. Sterker nog, in de loop der jaren kreeg ik er een aantal ongelukken overheen, waardoor mijn lijf steeds meer uit balans raakt. Ik had heel veel pijn: hoofdpijn, kaakpijn, nekpijn, schouderpijn, venijnige rugpijn, pijn in mijn bekken, mijn bovenbeen en mijn voet..

Nathalie (45): ‘Ik kan nu weer lopen, fietsen en dansen’

Pijn. Die was er – achteraf terugkijkend – altijd al. Zeurend maar wel constant aanwezig. In mijn heupen. Ik hield van bewegen en liep, wandelde en fietste veel. Maar in drie kwart jaar tijd, toen ik 2 tot 3 keer in de week ging hardlopen, veranderde die zeurende pijn in een pijn die me belemmerde ‘mijn ding te doen’. Tot het punt dat het zo erg werd dat ik níet meer kon hardlopen. Mijn hele lichaam reageerde, mijn benen wilden niet meer vanwege functie-uitval..

Lindi (13) – ‘Mijn onbegrepen ziekte: posttraumatische dystrofie’

Het begon allemaal in november 2014, Ik was 11 jaar en zat in groep 8.

Ik fietste met een vriendin naar huis van een ochtend school, we fietsten vlakbij elkaar en haar fietskrat kwam tegen het rekje van mijn fiets we vielen daardoor, zij en haar fiets en mijn eigen fiets kwamen op mij terecht. De trapper van mijn fiets stak in mijn knie dat deed ongelofelijk veel pijn, ik schreeuwde het uit..

Marieke (22): ‘Mijn oma maakt de afdeling weer onveilig met haar rollator’

Dit is het verhaal van Marieke, de kleindochter.

Mijn oma had al een tijd klachten. Ze had erg veel pijn in haar rug en haar linkerheup en dat liet ze ons weten ook: ze lag de hele dag te jammeren in haar bed.

Oma heeft altijd hard gewerkt en is nooit ziek geweest. Wij waren allang blij dat ze zo lang voor zichzelf heeft kunnen zorgen. Ze is 98 en zit pas 4 jaar in een verzorgingstehuis. Ze heeft het naar haar zin in het tehuis..

Hannah (65) – Artrose: ‘zo kan ik nog jaren vooruit met dansen’

Hannah is een leuke, levendige vrouw van 65. Als euritmie docente heeft zij altijd gedanst voor haar werk. Ze kwam de praktijk binnen met pijnlijke, dikke knieën door artrose. Het dansen was te zwaar voor haar geworden. Ze kon eigenlijk niet goed, of soms helemaal niet meer, werken en dat maakte haar moedeloos en verdrietig..